روغن پایه SN 350 چیست؟

روغن پایه SN 350 چیست؟ SN350 به عنوان یک روغن پایه سبک در میانه مشخصات روغن های پایه درجه یک تعریف شده است. آنها عمدتاً در تولید مواد افزودنی روان کننده استفاده می شوند. برای از بین بردن ناخالصی ها با حلال تصفیه شده، موم زدایی و هیدروژن تصفیه شده است

روغن های پایه برای تولید محصولاتی از جمله گریس های روان کننده، روغن موتور و فرآوری فلز استفاده می شود. محصولات مختلف به ترکیبات و خواص متفاوتی در روغن نیاز دارند. یکی از مهمترین عوامل ویسکوزیته مایع در دماهای مختلف است. اینکه آیا یک نفت خام برای تبدیل شدن به روغن پایه مناسب است یا نه، با توجه به غلظت مولکول های روغن پایه و همچنین میزان استخراج آسان آنها تعیین می شود.

یک گفتگوی دوستانه می تواند آغاز آشنایی بیشتر شما با ما شود و با انواع محصولات تولید شده در شرکت روان سازان اطلس مطابق با بالاترین استاندارد شامل انواع روغن پایه، روغن دنده و روغن هیدرولیک آشنا شوید.برای اطلاع از قیمت ها با ما تماس بگیرید.

روغن پایه از طریق پالایش نفت خام تولید می شود. این بدان معناست که نفت خام گرم می شود تا بتوان عصاره های مختلف را از یکدیگر جدا کرد. در طول فرآیند گرمایش، هیدروکربن‌های سبک و سنگین از هم جدا می‌شوند – نوع سبک را می‌توان برای تولید بنزین و سایر سوخت‌ها تصفیه کرد، در حالی که نوع سنگین‌تر برای قیر و روغن‌های پایه مناسب است.

تعداد زیادی نفت خام در سراسر جهان وجود دارد که برای تولید روغن های پایه استفاده می شود. رایج ترین آنها نوعی روغن خام پارافینی است، اگرچه روغن های خام نفتنیک نیز وجود دارند که محصولاتی با حلالیت بهتر و خواص بسیار خوب در دماهای پایین ایجاد می کنند. با استفاده از فناوری هیدروژناسیون، که در آن گوگرد و مواد آروماتیک با استفاده از هیدروژن تحت فشار بالا حذف می‌شوند، می‌توانید روغن‌های پایه بسیار خالص را به دست آورید که زمانی مناسب هستند که الزامات کیفیت به‌ویژه سخت‌گیرانه باشد.

سایر روان کننده ها مانند مایعات فلزکاری، روان کننده ها و روغن های دنده حاوی مواد افزودنی ممکن است تا 30? باشد. روغن پایه را می توان از منابع نفتی یا غیرنفتی به دست آورد.

روغن های پایه معدنی برای تجاری ترین روان کننده ها تولید می شوند. آنها از تقطیرهای خلاء و اجزای باقیمانده با استفاده از روشهای پالایش سنتی (تصفیه انتخابی، موم زدایی، رزین زدایی بیشتر برای اجزای باقیمانده) تولید می شوند.

روغن پایه از طریق پالایش نفت خام تولید می شود. این بدان معناست که نفت خام گرم می شود تا بتوان عرقیات مختلف را از یکدیگر جدا کرد. در طول فرآیند گرمایش، هیدروکربن‌های سبک و سنگین از هم جدا می‌شوند – نوع سبک را می‌توان برای تولید بنزین و سایر سوخت‌ها تصفیه کرد، در حالی که نوع سنگین‌تر برای قیر و روغن‌های پایه مناسب است.

استفاده می کند

روغن پایه SN350 به عنوان یک پایه برای چندین روان کننده صنعتی عمل می کند

    روغن های همه منظوره

    روغن قالب

    مایعات انتقال

    روغن های دنده

    سیالات فلزکاری

    مواد افزودنی

    روغن های هیدرولیک

    روغن های ترانسفورماتور

بهداشت و ایمنی حمل و نقل

 در شرایط عادی استفاده این روان کننده هیچ خطر سمی خاصی ندارد. همه روان کننده ها، از هر نوعی که باشند، باید با احتیاط فراوان استفاده شوند، به ویژه از تماس با پوست جلوگیری شود.

از هر گونه پاشیدن آب جلوگیری کنید و از مواد قابل احتراق دور نگه دارید. مخفیانه و دور از هرگونه خطر آلودگی نگهداری شود. روغن مصرف شده را به درستی دور بریزید؛ از زهکشی ها، در جوی های آب یا خاک نریزید.

?

روغن دنده روان‌کننده‌ای است که به‌ویژه برای انتقال، جعبه انتقال و دیفرانسیل در خودروها، کامیون‌ها و سایر ماشین‌آلات طراحی شده است. ویسکوزیته بالایی دارد و معمولاً حاوی ترکیبات آلی گوگردی است. برخی از گیربکس های اتوماتیک مدرن و گیربکس های یکپارچه و دیفرانسیل به هیچ وجه از روغن سنگین استفاده نمی کنند، بلکه با مایع هیدرولیک ویسکوزیته کم که تحت فشار در گیربکس اتوماتیک موجود است، روغن کاری می شوند.

روان کننده ها حدود 20 درصد از بازار روغن دنده را تشکیل می دهند. اکثر روان کننده های گیربکس و دیفرانسیل حاوی افزودنی های فشار بالا (EP) و افزودنی های ضد سایش برای مبارزه با لغزش چرخ دنده های مخروطی Hypoid هستند. افزودنی های معمولی شامل مشتقات دی تیوکاربامات و ترکیبات آلی تیمار شده با گوگرد «هیدروکربن های حاوی گوگرد» است.

افزودنی های EP حاوی ترکیبات فسفر/گوگرد برای فلزات زرد رنگ مانند مس و/یا برنج که در بوشینگ ها و سنکرونایزرها استفاده می شوند خورنده هستند. روغن های دنده کلاس GL-1 حاوی هیچ گونه افزودنی EP نیستند و بنابراین در کاربردهایی که حاوی قطعات ساخته شده از فلزات زرد رنگ هستند استفاده می شود.

?

چگونه بفهمم از کدام روغن دنده استفاده کنم؟

دفترچه راهنمای اتومبیل خود را بررسی کنید. مشخصات سیستم دنده ممکن است از خودرویی به خودرو دیگر متفاوت باشد. استفاده از روغن دنده نامناسب می تواند منجر به عملکرد ضعیف یا حتی آسیب به قطعات داخلی شود، بنابراین مهم است که فقط از روغن دنده توصیه شده توسط سازنده خودرو استفاده کنید. 

موسسه نفت آمریکا روغن‌های دنده را بر اساس عملکرد کلی درجه‌بندی می‌کند و روغن‌های دنده درجه‌بندی شده GL-4 و GL-5 رایج‌ترین روغن‌های دنده در بازار هستند. اکثر خودروها به روغن دنده GL-4 نیاز دارند. خودروهای سنگین یا با کارایی بالا مانند کامیون ها و خودروهای اسپرت ممکن است به روغن دنده GL-5 نیاز داشته باشند.

همچنین بخوانید: روغن هیدرولیک|کاربرد روغن هیدرولیک

تفاوت بین روغن گیربکس و روغن دنده:

ساده ترین پاسخ به تفاوت بین روغن گیربکس و روغن دنده در هدفی است که آنها برای آن طراحی شده اند. مایع گیربکس طوری طراحی شده است که با گیربکس های اتوماتیک کار کند، در حالی که روغن دنده معمولاً برای کار با گیربکس های دستی ساخته می شود.

با این حال، برای درک جامع این دو سیال، ویژگی‌های مورد نیاز و تفاوت آنها، ابتدا باید تفاوت‌های کلیدی بین گیربکس و جعبه دنده را بررسی کنیم.

در حالی که هر دو نوع تجهیزات لازم است نقش یکسانی را ایفا کنند و دنده‌ها را قادر می‌سازند تا نیرو، سرعت و جهت یک وسیله نقلیه را تغییر دهند و کنترل کنند، اما با استفاده از روش‌های مختلف و در نتیجه عملکرد به نتایج خاص خود می‌رسند. برای این کار به مایعات کمکی مختلفی نیاز است.

گیربکس های اتوماتیک:

گیربکس های اتوماتیک در سیستم هایی کار می کنند که شامل تعویض خودکار چند دنده در پاسخ به نیازهای مختلف موتور است. دنده های درون یک گیربکس اتوماتیک معمولاً بسیار کوچکتر و بیشتر از دنده های موجود در یک سیستم دستی هستند.

برای عملکرد مؤثر، مایع انتقال نه تنها باید روغن کاری شود، بلکه باید از پمپ روغن خودرو به ماشینی که سرعت دنده را کنترل می کند نیز منتقل شود.

خواص کلیدی سیال انتقال:

اساساً روغن گیربکس روغن هیدرولیک و بسیار نازک است. برای روانکاری اجزای ظریف سیستم، باید ویسکوزیته پایینی داشته باشد تا بتواند آزادانه برای انتقال نیرو از موتور خودرو به گیربکس آن جریان داشته باشد.

روغن گیربکس حاوی مواد شوینده ای است تا اطمینان حاصل شود که زباله در کانال های بین قطعات جمع نمی شود که می تواند بر عملکرد تأثیر منفی بگذارد. همچنین باید دارای خواص مقاوم در برابر حرارت باشد، زیرا لازم است به عنوان خنک کننده عمل کند و در هنگام وقوع اصطکاک، گرما را از قسمت های کار دور کند.

با نقطه جوش بسیار پایین تر از روغن دنده، معمولاً برای افزایش طول عمر خود به مواد افزودنی نیاز دارد. مایع گیربکس همچنین به گونه ای طراحی شده است که قابلیت ضد کف داشته باشد، هوای ناخواسته را از روان کننده دور نگه می دارد، بنابراین در انتقال نیرو اختلال ایجاد نمی کند.

همچنین بخوانید: روغن ریسایکل|روغن ریسایکل چیست

?

گیربکس های دستی:

عملکرد گیربکس های دستی بر اساس سیستمی متشکل از دو شفت و چرخ دنده مجزا است که در هنگام تعامل کاربر با گیربکس و کلاچ با هم کار می کنند و به همین دلیل سیستم های دستی گرما، نیرو و اصطکاک زیادی تولید می کنند. تولید می کنند.

برای پاسخ به این مسائل، روغن دنده باید بتواند این جابجایی ها را بین دنده ها تا حد امکان صاف و بدون درز انجام دهد و از آسیب دیدن قطعات در هنگام تعویض بین موقعیت ها جلوگیری کند.

ویژگی های مهم سیال دنده:

روغن دنده بسیار ضخیم تر از روغن موتور استاندارد است. با ویسکوزیته بالا، روغن می تواند اطمینان حاصل کند که چرخ دنده های متصل همیشه روغن کاری می شوند و آنها را در برابر ضربه ها و ضربه های ناگهانی در هنگام تعامل محافظت می کند.

از آنجایی که گیربکس‌های دستی اصطکاک بیشتری تولید می‌کنند، گرمای زیادی نیز تولید می‌کنند، بنابراین روغن‌های دنده طوری طراحی شده‌اند که در برابر دمای فوق‌العاده بالا مقاومت کنند و گرما را به طور ایمن از طریق گیربکس منتقل کنند.

روغن باید حتی تحت فشار شدید نیز بتواند به طور موثر عمل کند، بنابراین محصولاتی که توسط سازندگانی مانند فوکس و موبیل ارائه می‌شوند، اغلب حاوی افزودنی‌هایی هستند که فرمول‌بندی ویژه‌ای دارند تا عملکرد بهتر و پایداری روغن بیشتر را ارائه دهند.

?

 روغن تصفیه دوم روغنی است که از بازیافت روغن کارکرده به دست می آید. در این روش از روغن کارکرده به عنوان ماده اولیه برای تولید مجدد روغن استفاده می شود. بازیابی روغن کارکرده به منظور حفظ محیط زیست، صرفه جویی در ماده اولیه وهزینه، اهمیت به‌سزایی دارد.علاوه براین روغن‌های تصفیه دوم می‌توانند کیفیتی معادل روغن های پایه اصلی ایجاد نمایند.

برای خرید روغن تصفیه دوم از شرکت روان سازان اطلس و اطلاع از قیمت ها با ما تماس بگیرید 

روغن کارکرده (مصرف شده)

تصفیه دوم:

روش های بازیابی روغن کارکرده

بازیابی روغن به روش ماتیس (MATTYS)

بازیابی روغن به روش انستیتو نفت فرانسه (IFP)

?

انواع روغن پایه

همه روان کننده ها از یک روغن پایه تشکیل شده اند. به طور معمول ، روان کننده ها از 90? روغن پایه و 10? مواد افزودنی تشکیل شده اند. انستیتوی نفت آمریکا (API) روغن های پایه را به پنج گروه طبقه بندی کرده است که بر اساس سطح اشباع ، سطح گوگرد و شاخص ویسکوزیته مشخص می شوند.

جهت خرید روغن پایه و اطلاع یابی از لیست قیمت کافیست با مشاوران ما تماس حاصل نمایید جهت تماس بر روی آیکن زیر کلیک نمایید 

تماس با ما 

سطح اشباع

اشباع شده نوعی مولکول است که معمولاً در روغن پایه یافت می شود. آنها به طور طبیعی در روغن پایه وجود دارند اما در طول فرآیند تصفیه سطوح بالاتری از اشباع به دست می آید. اگر سطح اشباع بیشتر باشد ، پیوند مولکولی روغن قوی تر است. این باعث افزایش مقاومت در برابر شکست و اکسیداسیون یا از دست دادن ویسکوزیته می شود.

 ?

سطح گوگرد

گوگرد یک عنصر معدنی طبیعی است که در نفت خام وجود دارد. از آنجا که با اکسیژن واکنش می دهد ، می تواند برای عملکرد روغن مضر باشد. همچنین تخلیه دستگاه های پس از درمان می تواند مضر باشد. علاوه بر جنبه های منفی گوگرد ، جنبه های مثبت نیز وجود دارد. گوگرد می تواند یک آنتی اکسیدان موثر باشد که پایداری اکسیداتیو را بهبود می بخشد. وقتی گوگرد کمتر باشد ، خلوص آن بهتر است و احتمال خوردگی و اکسیداسیون را کاهش می دهد.

شاخص گرانروی

شاخص ویسکوزیته به تغییرات ویسکوزیته نسبت به دمای روغن اشاره دارد. ویسکوزیته در دمای 40 درجه سانتی گراد و 100 درجه سانتی گراد اندازه گیری می شود. وقتی شاخص ویسکوزیته بالا باشد ، تغییرات با تغییرات دما کوچکتر می شوند. با کاهش دما ویسکوزیته همه روغنها افزایش می یابد و با افزایش دما ویسکوزیته کاهش می یابد.

گروه I ، II و III از نفت خام (روغن معدنی) مشتق می شوند ، گروه IV یک روغن کاملاً مصنوعی است و گروه V برای همه روغن های پایه است که در یکی از گروه های دیگر گنجانده نشده اند.

?

گروه I

روغنهای گروه I تصفیه شده با حلال هستند ، که فرآیند تصفیه ساده تری است و آنها را کم تصفیه شده و بنابراین ارزان ترین روغنهای پایه موجود می باشد. روغنهای تصفیه شده با حلال معمولاً از ترکیبی از مولکولهای مختلف هیدروکربن تشکیل شده اند که در فرایند تصفیه قابل تشخیص نیستند. این باعث می شود که روغن با مولکول های نامنظم باعث افزایش اصطکاک در روغن شود. بنابراین روغن های گروه I بیشتر در کاربردهای کم تقاضا استفاده می شوند.

گروه دوم

روغن های پایه گروه دوم تحت هیدروکراکینگ قرار می گیرند که فرایندی پیچیده تر از فرآیند روغن های گروه اول است. هیدرو ترکینگ فرایندی است که مولکولهای هیدروکربنی بزرگ را به مولکولهای کوچکتر تجزیه می کند. مولکولهای هیدروکربن این روغنها اشباع شده اند و خاصیت آنتی اکسیدانی بهتری به آنها می بخشد. روغن های گروه II قیمت نزدیکی به روغن های گروه 1 دارند.

?

گروه سوم

روغن های گروه III حتی طولانی تر از روغن های گروه II نیز طی می شوند. این فرایند که ترک خوردگی شدید نامیده می شود نیز شدیدتر است. فشار و حرارت بیشتری در طول فرآیند پالایشگاه اعمال می شود. در نتیجه روغن پایه خالص تری با کیفیت بالاتر به دست می آید. اگرچه روغن های گروه III از نفت خام گرفته می شوند ، اما گاهی اوقات به عنوان هیدروکربن سنتز شده توصیف می شوند.

گروه چهارم

روغن های پایه گروه IV پلی آلفاولفین ها هستند. اینها استخراج نمی شوند بلکه از مولکولهای یکنواخت کوچک ساخته می شوند. این همچنین بزرگترین مزیت PAO ها است زیرا می توانند به طور کامل برای ساختاری با ویژگی های قابل پیش بینی طراحی شوند. آنها بسیار مناسب برای استفاده در سرمای شدید یا شرایط بسیار گرم هستند.

گروه پنجم

روغن های گروه V شامل هر نوع روغن پایه غیر از موارد ذکر شده در گروه های قبلی است. اگر روغن مصنوعی است و PAO نیست ، روغن پایه گروه V است. آنها شامل روغنهای استافین و نفتین هستند. معمولاً از روغن های گروه V به عنوان روغن پایه استفاده نمی شود بلکه به عنوان افزودنی به سایر روغن های پایه استفاده می شود.

جهت خرید روغن پایه و اطلاع یابی از لیست قیمت کافیست با مشاوران ما تماس حاصل نمایید جهت تماس بر روی آیکن زیر کلیک نمایید 

تماس با ما 

?